سفارش تبلیغ
صبا ویژن
[ و فرمود : ] آن که به عیب خود نگریست ، ننگریست که عیب دیگرى چیست ، و آن که به روزى خدا خرسندى نمود ، بر آنچه از دستش رفت اندوهگین نبود ، و آن که تیغ ستم آهیخت ، خون خود بدان بریخت ، و آن که در کارها خود را به رنج انداخت ، خویشتن را هلاک ساخت ، و آن که بى‏پروا به موجها در شد غرق گردید ، و آن که به جایهاى بدنام در آمد بدنامى کشید ، و هر که پر گفت راه خطا بسیار پویید ، و آن که بسیار خطا کرد شرم او کم ، و آن که شرمش کم پارسایى‏اش اندک هم ، و آن که پارسایى‏اش اندک ، دلش مرده است ، و آن که دلش مرده است راه به دوزخ برده . و آن که به زشتیهاى مردم نگرد و آن را ناپسند انگارد سپس چنان زشتى را براى خود روا دارد نادانى است و چون و چرایى در نادانى او نیست ، و قناعت مالى است که پایان نیابد ، و آن که یاد مرگ بسیار کند ، از دنیا به اندک خشنود شود ، و آن که دانست گفتارش از کردارش به حساب آید ، جز در آنچه به کار اوست زبان نگشاید . [نهج البلاغه]
 
یکشنبه 86 فروردین 12 , ساعت 9:0 عصر

نماز دارای ابعاد فردی، اجتماعی و سیاسی است. نمازی که در دین ما به آن و به جماعت آن و به پر کردن مساجد[1] در آن تاکید شده و نماز های جمعه و نماز های سالانه ی جماعت مثل نماز اعیاد مختلف تاثیر شگرفی در ابعاد مختلف فردی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی دارد. اگر ما از یکی از این ابعاد در بُعد عملی غافل باشیم انگار که از کل نماز غافلیم و اگر از نماز غافل باشیم از کل دین اسلام غافلیم. پس چه کنیم؟

اسلام برای انسان (در صورت شناخت دقیق و عمل صحیح به آن) به رفیع ترین درجات انسانی می اندیشد و هدف اسلام رساندن انسان هایی با همت آهنین به قله کمال است و این کمال را وقتی می توانیم دقیقتر بشناسیم که هدف اسلام از آفرینش و کمال را مورد بررسی قرار می دهیم[2]. نماز به عنوان ستون این دین نگهدارنده تمام پوسته ی این سازه است[3].

نگاه به کل جوامع بشری ما را به این نتیجه می رساند که در دستورات شیعه نکاتی است که رعایت شده ولی باید بیشتر رعایت شود و آن دستورات همگی می خواهند آفاتی را از نماز و نمازگزار دور سازند. دقت به آن دستورات و شناخت این آفات به مسلمانان این دقت و گوشزد را تحکیم میبخشد تا بیشتر به آن مسائل حساس باشند و با دانایی و دقت بیشتری لزوم رعایت آنها را بدانند و عمل کنند. یکی از این آفات اقتدا به روحانی بزرگتر و برپا داشتن نماز به صورت نماز های جماعت با جمعیت بیشتر است. یکی از دوستان تعریف می کرد که در نجف برای خواندن نماز تا یه شیعه می استد و تکبرةالاحرام میگوید همه پشت سرش نماز می خووانند و همه علمای دیگر به او اقتدا می کنند ولی دیگر فرقه گویا علمایش به هم اقتدا نمی کنند و نماز هم را قبول ندارند !!!!
مگر نماز چه است؟ 
مگر نماز چه است؟ حمد و سوره ای که همه ما می خوانیم از لحاظ تاکید به تجوید اولویت ندارد که در اسلام به بُعد جماعت از نماز تاکید شده است. خیلی برایم عجیب است که عالمی در اون حد هنوز این را نفهمیده و به جزء می پردازد و آنها را اهمیت بیش از اندازه می دهد؟

یا اختلاف های جزئی در بحث های فقهی و اجتهادی که معمول است را به مسائل اساسی در اسلام بکشانیم که اختلاف در آنها اختلاف در اساس نظمی است که اسلام بر آن قائل است و بسط اینجور اختلاف سلیقه ها و کشاندن آنها به حوزه اختلافات به حدی که دو دستگی ایجاد کند، تیز زهر آلودی از جانب دشمنان است که به دست خودی از چله ی خودی رها شده است.

نام کتاب: آداب نماز مولف: امام خمینی (رهبر آزادگان جهان و پیشوای مستضعفان عالم)

نام کتاب: سر الصلوة مولف: روح الله الموسوی الخمینی امام خمینی (سرالصلوه)

نام کتاب: صلوة الخاشعین مولف: شهید دستغیب

[1] مسجد ها را پر کنید – امام خمینی

[2]  کتاب صلوة الخاشعین – شهید دستغیب

[3]  تفاسیر صوتی استاد علامه عبدالله جوادی آملی – سوره ابراهیم آیات مربوط به اقیموالصلوة و آتو الزکات



لیست کل یادداشت های این وبلاگ